کد مطلب:33868 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:312

درخت پیامبری











«نحن شجره النبوه و محط الرساله و مختلف الملائكه و معادن العلم و ینابیع الحكم. ناصرنا و محبنا ینتظر الرحمه و عدونا و مبغضنا ینتظر السطوه.»[1].

ما درخت نبوتیم، جایگاه رسالت و مركز رفت و آمد فرشتگان و معادن دانش و چشمه سارهای حكمتیم. یاور و دوستدار ما رحمت حق را منتظر است و دشمن و بدخواه ما در انتظار مجازات است.

خاندان نبوت كه علی (ع) نفر دوم آن است، واسطه فیض الهی و سرچشمه رحمت و بركت اند. آن كه بدین خاندان روی كند، به رحمت و بركت الهی روی كرده است و آن كه پشت كند از رحمت و بركت الهی خود را محروم ساخته، خشم خدا را بر خود روا داشته است. این خاندان وسیله ی نجات و باب گشاده ی رحمت و بركت الهی اند و هر كه خواهان هدایت و عروج به كمالات است باید بدانان متمسك شود.

چراغ هدایت

«بنا اهتدیتم فی الظلماء و تسنمتم ذوره العلیاء و بنا افجرتم عن السرار.»[2].

[صفحه 47]

(ای مردم) به وسیله ی ما از تاریكیهای جهالت و گمراهی هدایت شدید و به كمك ما به اوج ترقی رسیدید و صبح سعادت شما در پرتو وجود ما درخشیدن گرفت.

علی (ع) چراغ هدایت و میزان ایمان است. او هرگز در ایمان خود دچار شك و تدید نشد و هرگز در راه حق متزلزل نگردید.


صفحه 47.








    1. همان، خطبه 109.
    2. همان خطبه ی 4.